Ons uitstapje naar Zweden.
Zondag 4 augustus zijn wij (Willeke, Laura en ikke) met de wagen naar Torsby, in Zweden gereden.
Een rit via de E16, over Hemsedal, via Hønefoss, Jessheim (wat is het toch druk op de weg), Kongsvinger en daar door het bos gestoken en kwamen we uiteindelijk na 8 rij uren uit in Torsby.
Via een forum op het wereldse wijde web had ik dus Toon leren kennen, (ja, Toon uit Emmeloord die ook al 2 keer een doos met verukkelijkheden opgestuurd heeft). Ja, die Toon heeft samen met zijn vrouw Hanneke een hele leuke oude woning gekocht en zijn die langzamerhand aan het opknappen.
Op de foto te zien dat het een karakterestieke, hoog pippi langkous gehalte, woning is in de beroemde, kleur ROOD! (die Zweden hebben wat verf betreft weinig keuze.....)
We hebben onze tassen amper uitgepakt, kennis gemaakt met deze 2 aardige mensen!!! komt er nog een Nederlander met zijn gezin aan getuft met iets wat nog het meest lijkt op een klaphut.
Petro, met Claudia en de kids zijn uit noord Zweden deze kant uitgewaaid. Petro ken ik dus ook van hetzelfde forum. En Petro had nog iets bij zich....... Ragg!
De 3 wijzen met Laura en Ragg....
De 3 cheffinnen (hoewel geen van drieën uit FINland kwam).
Met, alweer, Laura en Ragg.
En zo hadden er zomaar 3 Nederlandse chauffeurs in den vreemde, een hele gezellige tijd samen gepraat over de wereldse problemen en vooral, hoe WIJ, uiteraard onder het genot van een hapje (BBQ) en een drankje (shit, die kost hier echt minder dan thuis) die zouden kunnen oplossen.
Nu was Ragg wel heel snel, vergeleken met Laura.
Het vee was na een kleine gewenning, geheel op elkaar ingewerkt en verkenden samen het landgoed van Toon en Hanneke (tot zover je kunt kijken).
En keken de heren of het met de beesten wel geheel volgens de etiquette ging.
Tsja, je weet het nooit met die rare Zweden...En Ragg was wel een mannetje en Laura een vrouwtje).
Toon en Hanneke, bedankt voor de gastvrijheid en hopelijk tot ziens....
Maar aan alle goede dingen komt een einde, dus zijn wij in de loop van woensdag weer richting Eidsland vertrokken. Natuurlijk nog eerst gauw ff een paar kilo vlees (kost echt niets in Zweden) in de koelkratten gestopt, cider voor volwassenen (7 %) en nog wat banaliteiten opgehaalt bij de ICA.
Vanwege een tunnelbrand( vrachtwagen uitgebrand) in de Gudvangentunnelen, maandag gebeurd, konden wij niet via de normale weg terug en zijn we maar via Geilo en Eidsfjord gereden. Daarna het pontje gepakt, die overigens nu werkeloos is want de brug over de Hardangerfjord (Bruavik-Brimnes) is klaar. Na de verplichte kebab in Voss (traditie geworden bij ons) waren we wederom na ca 8,5 uur thuis aangekomen.
Behalve smal, is de weg vooral leeg over de Hardangervidda!
Maar, blijft mooi om te rijden....
Echt mooi.....
Maar nadat we thuis waren aangekomen, wachtte ons een verrassing.
Olaf was thuis en die zou pas over een week terug komen. Hij werkt nu in Larvik aan het spoor voor Skanska met een rooster 2 weken werk, 1 week vrij...
Hij was dus door zijn contactpersoon naar huis gestuurd, want hij zat in de verkeerde groep! Mooi klote, want we hadden juist uitgerekend dat hij thuis zou zijn wanneer wij met de boot zouden varen. Gelukkig wilde Andrea wel uit het beschaafde (glasfiber internet) Bergen naar ons verhuizen, in ieder geval voor een week...Olaf zou namelijk weer zondags vertrekken. Hij vliegt Bergen - Sandefjord en daar staat dan een wagen of busje klaar.
Maar goed, Andrea wilde wel een week op Casa di Kalvahjellen verblijven, MET ons razend snel (ahum) internet. Laura verzorgd, Tømmy verzorgd en het huis bewoond. Want uitgerekend die week is Lars de hele week met de vrachtwagen onderweg.... Arme Andrea.
Maar goed, zaterdag 10 augustus zijn Willeke en Ik met de boot vertrokken. 1e stop Hamre, want de dieseltanks klonken al aardig hol. Bunkeren (diesel en water inladen) en weer wegwezen. Vakantie!
En zo na het tanken de Hagelsund bru onderdoor.
En via de buitenkant (over zee, niet binnendoor door de fjorden) kwamen we zaterdag in de namiddag aan in Skjerjehamn aan. ( http://www.skjerjehamn.no/ )
De trouwe lezers weten onderhand dat dit een van onze favoriete stekkies is. Van oudsher een "wachtplaats" voor de kustvaarders bij slecht weer.
Ligt net onder de "ingang" van de Sognefjorden ('s werelds langste fjord) en een van de diepste ook!
En zondagmorgen doken we de Sognefjorden in.
En ook meteen het slechte weer tegemoet.
Dat witte is nu eens geen sneeuw, maar laag hangende wolken...
Maar ook in (of juist met) slecht weer moest de boot gewassen worden, we hebben dan een verschrikkelijk groot en mooi vaargebied, maar tis ook ZOUT!
Dus met een beetje hulp van de regen kon ik de boot weer eens mooi afsoppen. Het werd ook wel weer eens tijd dusssss.
De Sognefjorden is met zijn ruim 200 kilometer ook een hele saaie Fjord. Breed vaarwater is fijn, maar je ziet weinig. Diep (heel diep, soms meer dan 1200 meter!!!) maar daar heb je niets aan als je met een oppervlakte schip vaart. En natuurlijk speelde het slechte weer ook spelbreker.
Maar na een uur of 8 kwamen we aan in Balestrand. De havenmeester had ons telefonisch al verteld waar aan te leggen dus vast maken en foto's maken!
Maria aan de kommune kaai in Balestrand.
Maandagmorgen zijn we vertrokken naar ons uiteindelijke reisdoel, Flåm!
Flåm ligt aan de E16, net aan de andere kant van de Gudvangentunnel die voorlopig afgesloten blijft.
Het enigste dat Flåm interressant maakt is de Flåmsbana. Een spoorlijn dat de Sognefjorden met Myrdal verbind, al waar de lading/passagiers over kunnen op de Oslo - Bergen lijn.
En dus een uitgelezen kans voor het toerisme, er ligt altijd wel een cruiseschip aan de kaai.
Hier de Oceana, met Maria voorop...
.JPG)
Was soms net een stoelendans...
Maar goed, dinsdag zijn we met die Flåmbana mee geweest. Een reisje van ca 20 km doet deze trein binnen een uur.... Schijnt iets te maken te hebben met het geklim in het traject.
Tsja, blijft mooi he? Treintjes...
Er kwam er ons ook eentje tegemoet....
Terwijl ik het wel allemaal goed vind...
Hing Willeke de toerist uit....
Maar indrukwekkend was de tocht wel, zeker als je wat dieper in de geschiedenis van de aanleg duikt. Wie legt er dan ook zo'n projekt aan, dwars door de bergen?
En woensdagmorgen vertrokken we weer terug naar Balestrand.
Wederom de havenmeester verteld van onze komst en dat we hem gaarne van zijn diesel af wilden helpen.... Maria vaart OP zeewater, maar de motor niet.
Een indrukwekkende reis was het wel...
Die rust, stilte, enkel verstoord door het monotoom gebrom van onze motor...
Die leegte op het water, terwijl zowat iedere Noor een boot heeft...
wapperden de Nederlandsche 3-kleur naast de Noorse vlag...
En natuurlijk, uitgerekend op het smalste stuk...
Maar met een mooi schouwspel op ons netvlies gebrand varen we weer de haven van Balestrand binnen en na 3x aanleggen, sorry hoor maar de 1e maal voor bijna 400 liter diesel, de 2e maal om ca 250 liter drinkwater in te slaan en de 3e maal voor het gewone "aanleggen"...
Balestrand is een redelijk toeristisch dorpje, met wel liefst 2 butikken EN....wat vonden we er ook?
Oh, wat heb ik die smaak gemist!!!
Wikingertreff, zal wel een buitenlander zijn geweest want de Noor heeft het over Vikingers en zeker niet over een "treff"... Maar inderdaad, de currywurst mit pommes dame kwam uit Duitsland!
Af en toe begrijpen we die Noren nog niet helemaal...
Maar mooie staafkerken hebben ze dan weer wel.
St Olafs kerk, uit 1897.
Maar ook aan dit uitstapje kwam weer een einde.
En wederom kozen we het (ruime) sop om weer terug naar huis te varen.
Donderdag was het de hele dag mooi en aangenaam op het water.
En ditmaal was Willeke de matroos van de dag...
ff de toerist uithangen....kijk een bloemetje!
Kijk, onze boot!
Donderdagmiddag kwamen we aan, net boven Skjerjehamn. Door de talrijke eilandjes en kleine baaien is er een overschot aan heerlijke, uit de wind liggende ankerplaatsen.
Maria op 2 ankers, net boven Skjerjehamn.
En na een heerlijke maaltijd, de we overigens altijd aan boord hebben... Zijn we naar bed gegaan. Je kunt goed zien dat de langste dag (kortste nacht) al weer voorbij zijn. Het wordt weer donker 's avonds! Ankerlicht aan dus en slapen maar....
Maar, door een plotselinge weersverandering is het gaan stormen 's nachts en was onze boot aan de wandel gegaan. Beide ankers hingen doelloos aan de touwen onder de boot. Gauw kleren aan en met de zaklamp naar buiten om te kijken wat, hoe, waarom en wat kunnen we er aan doen ding doen...
Zonder radar in het donker is niet bepaald mijn favoriet, maar als gevolg van de harde storm die was op komen dagen, zagen we geen mogelijkheid om de ankers opnieuw te laten vallen en zijn we zo goed en kwaad als mogelijk op de navigatie lichten (vuurtorens en boeien) naar Skjerjeshamn zelf gevaren en aan de kaai aan gemeerd. Na een nachtelijk uitstapje van ca 1,5 uur konden de lampjes weer uit aan boord en zijn we veilig gaan slapen.
Vrijdagmorgen, wederom via de open zee, zijn we naar het zuiden, naar Bergen gevaren.
Het weer was ronduit klote!
In Bergen droog kunnen aanmeren, als gevolg van toch wel wat harde wind een meesterstukje neergelegd, wij zullen vannacht niet wegwaaien!!!
Zoveel touwen hadden we de hele week nog niet gezien....
Met zo'n ding voorop zouden we altijd plaats hebben.
Willeke als poortwachter...
Maar na alle mooie dagen op zee zit de vakantie er bijna op.
Zo voeren we weer op zondagmiddag 18 augustus Eidsland tegemoet.
Na 8 dagen op de boot te hebben doorgebracht, 44,1 motordraai uren te hebben gemaakt, ca 1150 liter diesel er doorheen te hebben gejaagd en bijna 350 Nm te hebben gevaren lag Maria weer aangemeerd en konden we de spullen eruit pakken....
En bij aankomst troffen we dit aan...
Sytse had nog wat tijd over...
We hadden Sytse al gevraagd of hij nog kans zag om een afdak bij de benedendeur te maken. En dat heeft hij gedaan. Ik heb enkel de dakbedekking en de kantlijsten gemaakt, alsmede een regengoot er aan geknutseld. Maar nu moet ie nog geverft worden.
De laatste week gebruiken we om kleine dingetjes af te maken. En om voorzichtig aan hier en daar al weer wat op te ruimen, ivm een naderende winter, Ik zei toch: het seizoen is te kort!
De vloerbedekking voor Willeke's hobbykamer, alsmede voor onze slaapkamer is al wel in huis, maar we wachten met leggen tot het winter is....
En nu gaan we nog ff snel genieten van de laatste dag vakantie, "if you don't mind?".
Willeke, Eddy, Lars en Andrea, Olaf, Tømmy en Laura.
