zaterdag 22 mei 2021

Voorjaar 2021 (maart, april, mei)

Het virus houdt ons nog steeds in zijn macht. Voor het 2e jaar kunnen we in het voorjaar niet naar Nederland. Wij hebben zelf nog geen besmetting in het dorp gehad. Wel een handjevol besmettingen in de kommune. Maar het leven gaat gewoon door.

En dat houdt in dat Anker zijn krulletjes gewoon door groeien.

(Het ene moment ziet hij er zo uit.....)
(En precies 59 min later......)

En natuurlijk een paar dagen later.....
( Tot 2 dagen iedere dag opnieuw een flink pak sneeuw)

We worden ieder jaar getrakteerd op dat witte spul. Is niets nieuws, maar wanneer je aan het eind van de winter de winterbanden al omgeruild hebt voor zomersloffen, wens je deze zooi niet meer.

Lars stond half april al een tijdje stil op een bouwplaats in Troms. Bij een zwaar transportklus moest een wagen stand-by staan, voor het geval een van de andere wagens uitviel. Na een week of wat belde zijn baas. Wil je wat actie? Jah was zijn antwoord. Kom maar met de vlieger naar Bergen....
In Bergen, ga maar met de KLM naar Schiphol.....
Op Schiphol stond de Lufthansa al op hem te wachten, op naar Munchen!
Op het vliegveld Munchen stond een wagen van een collega. Of je "even naar Vipiteno" wilde rijden.
Die collega was al met een ander vliegtuig naar huis want die wachtte al 2 weken op vergunning....
Na een dag of wat wachten had Lars geluk en mocht rijden. Bestemming Stavanger!
(De route was niet echt de kortste...)

Is een ritje Vipiteno-Kiefersfelden normaal zo'n 2 uur en 110km, mocht Lars de toerist uithangen.
Via geitenpaden, stukje Oostenrijk en Slovenië en weer terug in Oostenrijk via Salzburg naar Munchen.
Waarom? 20 meter lengte was het probleem niet. 3.5m breedte evenmin...
Uh, die 4 assen trekker met 750pk had dus een 6 assen oplegger met 1 colli erop.
Totaal gewicht van het span, inclusief de 85kg van Lars was 90.000kg.
En laat de Oostenrijker nu dat gewicht niet over de Europabrücke willen hebben.....
(Echt heavy shit dus!)

Na nogal wat omzwervingen heeft hij deze rit toch nog wel snel gedaan. Ondanks dat de Duitser hem niet door de Elbe tunnel bij Hamburg wilde hebben en ook niet over de Höhebrücke bij Rendsburg kwam hij na een week al aan op Hirtshals. Hup, de boot op naar Stavanger. Lossen, boodschappen doen en weer terug de boot op. Hij mocht dus nog eens een soortgelijke colli op halen in Livorno. Terwijl we dit schrijven staat hij inmiddels weer op Hirtshals, maandagavond kan hij pas met de boot naar Noorwegen terug.

Olaf had ook een nieuwtje. Zijn geheime vriendin (we hadden wel al een idee dat hij iemand had) is bij hem ingetrokken in Leikanger. Zij heeft een baan gekregen bij Olaf zijn oude baas en nu lag Leikanger mooi in de buurt daarvan. Veel gezeur zal ze wel niet krijgen met hem, want hij is nauwelijks door de week in de buurt.

Omdat we dus niet naar Nederland konden in de mei vakantie, zijn we maar met de camper aan het toeren gegaan. De Nordsjø route (fv 44) van Egersund, via Hauge en Ana Sira is een leuke weg. (Ik heb 'm met de vrachtwagen wel eens gehad....) en Willeke moest deze ook eens gezien hebben.
Via Voss de Hardangerbrug over en richting Odda. Over de Haukeli fjell richting het zuiden over de 9. Wij wilden een smalle weg richting het westen pakken, maar die was dus nog "vinterstengt" wat dus wil zeggen afgesloten vanwege winterse omstandigheden. Dus ter plekke maar besloten langer via de 9 naar beneden te zakken en alsnog de weg naar Egersund te pakken.
In Egersund een mooi rustig plekje aan de haven gevonden en daar de nacht gepakt.
(De hardangerfjord met mooi weer)
(Nog steeds winter landschap thv Roldal)
(Ff een pittstop vlak voor de Haukeli fjell)
(Anker snuift alsof zijn leven er vanaf hangt)

FV 44 is de oude kustweg van stavanger naar Flekkefjord. Veel gekrul en zoals heel vaak, tunneltjes uit een ander tijdperk. Deze waren wat hoogte betreft wel "normaal". Maar de weg is een aanrader voor iedereen die hier eens rond wil rijden.
(Een smalle weg, met tunneltjes....)
(Fantastische uitzichten...)
(Daar reden we doorheen....)

En ook in Noorwegen klaagt de agri sector om hun inkomen.
(Noorwegen heeft boeren nodig, staat op het bord)

Tussen Flekkefjord en Mandal en dan helemaal zuid aan de kust staat Lindesnes Fyr. Oftewel DE vuurtoren van zuid Noorwegen.
(Hoopvolle km bordjes)
(Mooi aangelegde parkeerplaats)
(Ook in het noors een meteologische steen....)
(En hier ging het om....die toren, he?!?)

In Kristiansand nog ff naar de supermarkt geweest. 
En natuurlijk ook een Thaise foodtruck bezocht....

(Op de reis terug nog bij Alex langs geweest)

22 mei zijn we met Anker weer eens er op uit gegaan. Ditmaal weer naar het noordelijkste puntje van het eiland Askøy, noord voor Bergen. Bij de torpedo batterij uit de koude oorlog. Hier hebben wij een paar jaar geleden al over geschreven, nadat we een prive rondleiding hadden gehad.

(De ingang naar de batterij)  
(De ingang naar de verblijven en commando center)
(Een duidelijke verklaring van hoe en wat)
(Ship ahoy! De hurtigruten vaart ook weer)

Vorig jaar is er noord voor Bergen een aanvaring geweest tussen de SOLA TS (een tankboot van een 300m lengte) en een fregat van de Noorse Marine, De Helge Ingstad. Hoe een modern oorlogschip, met alle electronica van tegenwoordig, in hun eigen achtertuin (thuisbasis is Bergen) een bootje van die lengte over het hoofd heeft gezien laat ik maar in het midden.....
Maar de boot is dus gezonken en heeft een paar maanden onder water gelegen....
(De Helge Ingstad vaart niet meer.....)

We hebben inmiddels eindelijk nieuwe meubels voor de woonkamer gevonden. Hopelijk worden ze deze week geleverd. Foto's komen met de volgende blog wel.


Voorlopig worden niet noodzakelijke reizen bij terugkomst in Noorwegen beloont met een verplichte  quarantaine van 10 dagen in een hotel, niet naar onze keuze en wel voor onze rekening, dus dat gaat voorlopig dus niet gebeuren...

Iedereen een fijn en gezonde zomer toegewenst en hopelijk snel tot ziens!

Willeke en Eddy
Lars en zijn 90 ton
Olaf en Kanutte Kristen
Mickey en Anker