KERSTMIS 2022

 Geen lang verhaal, een paar foto's en we spreken elkaar volgend jaar wel weer.....

Eerste kerstdag was Willeke nog volop aan het werk.

De jongens zijn in de loop van de dag aangekomen. Was nog wel ff een dingetje want na weken flink onder 0 begon het vandaag te regenen..... Rond een uur of half vijf belde Willeke nog vanaf haar werk, de weg was afgesloten omdat er eentje dwars stond..... Maar gelukkig alsnog rond 1830 zijn we aan ons kerst dinner kunnen beginnen. Lars, Olaf en Kanutte, Willeke en Eddy. Theo en Anker liepen rondjes rond de tafel, stel je voor dat er wat afviel en Mickey hield zich strategisch afzijdig boven, Mickey heeft het nog niet zo op met Theo. Hebben wel al een keer neus aan neus gestaan. Dus dat komt nog wel eens goed.

                          (Met zijn allen uitbuiken op de bank)                   

(Jut en Jul saampjes)

(de kinderen met de kleintjes)

Iedereen prettige dagen en we zien elkaar weer in 2023!

Willeke en Eddy

Lars

Olaf en Kanutte en Theo

Anker en Mickey

 

Zomer en het najaar, veel uitdagingen, weinig nieuws...

 Zoals de titel al zegt: weinig nieuws, wel veel uitdagingen.

De meesten zullen het al wel meegekregen hebben, ik ben weer terug op de vrachtwaggel.

Na precies 14 jaar bij Modalen Eksingendalen Billag op de bus gezeten te hebben, heb ik weer het stuur verwisseld.

(Als je deze tegenkomt, ben ik dat, 730 pk sterk! )

Jarenlang met tegenzin naar mijn werk gaan heeft mij ertoe aangezet om "maar weer op de vrachtwagen" te stappen. Nu liep ik al langer met dit idee, maar in april liep ik tegen deze baas aan. Een van "mijn" problemen" was dat ik een opzegtermijn van 3 maanden had. En in de dynamische wereld van de transportsector is dat veels te lang. "We hebben NU een chauffeur nodig"..... hoorde ik geregeld.

Enfin, deze baas, gelegen op het eiland Osterøy, wilde wel 3 maanden wachten (en hoopte dat ik eerder kon beginnen) maar mijn werkgever hield mij gewoon aan deze 3 maanden.

 

De eerste rit was leeg (losse trekker) naar Larvik om een oplegger op te halen. 's Middags op 3 plaatsen geladen en toen op naar Bergen. Verder dan Drammen kwam ik niet want er was wat losgetrilt in de versnellingsbak...... Tot 04.15 bij de scania in Drammen koffie gedronken en toen alsnog een poging wagen..... (was een bekend probleem bij de scania voor dit type wagen.....).

(De open oplegger wordt voor van alles gebruikt....)

Nu ben ik bij deze baas op het moment de enige loonchauffeur. 2 zonen en hij zelf rijden ook. Op het moment ben ik ook de enige trekker, dus heb de luxe van 2 opleggers. De open, zoals hierboven en een kastenwagen. Mijn werkgebied ligt grof gezegd tussen Bergen en Oslo. Ik rij dus Øst-Vest, zoals ze dat hier noemen. Zo'n 2 ritten per week "over de fjell". Dat dus inhoudt dat ik 2x per week naar Oslo ga via de Hemsedal, Hardangervidda of sporadisch over de filefjell (zoek dat maar eens op op googel). De eerste week ging alles nog wat stroef, ik had zo'n 14 jaar geen grote wagen gereden, maar na die week kwam alles weer terug, alsof ik nooit weg was geweest. Iets wat je ruim 25 jaar gedaan heb verleer je niet zo snel.... Zelfs het slapen in de hut ging vanaf dag 1 als vanouds.

(Zijdeuren maken het laden en lossen van 30ton cement wel makkelijker)

(ff pauze maken....)

(ff een fotoshoot op de Hardangervidda, een trafo van 15000 kg en een decompressie ding voorop)

Aangezien ik mijn zomervakantie (bij de oude werkgever) al had vastgezet voor in september en 1 augustus bij een nieuwe begon is deze vakantie dus niet doorgegaan. Willeke is in september samen met Anker wel 2 weken naar Nederland geweest. Nu heb ik, bij gods gratie vanaf 24 oktober 2 weken vakantie. Om nog wat aan de vakantie te hebben reizen we 's maandags met de Fjordline van Bergen naar Hirtshals en blijven we in Denemarken. Vroeger..... hebben we heel Deneland plat gereden met de caravan en willen nu onze favoriete plekjes nog eens bezoeken. Wordt nog wat gepuzzel, want het gross van de campings sluit eind oktober voor de winter. 1 ding staat wel vast, we willen naar het Tirpitz museum in de buurt van Esbjerg. Hebben nagekeken en ja, die is open!.

Vandaag de camper op de winterbanden gezet, volgend weekend de luxe wagens en dan zijn we er weer klaar voor.

Op de Hardangervidda van de week al sneeuw gehad. Als ik terug kom heeft de zoon van de baas al mijn 22 wielen gewisseld voor winterbanden en is die scania er ook klaar voor.

Willeke draait volop in de keuken en op de afdeling. In de keuken als hoofd en op de afdeling als ziekenverzorgster. De aanvraag voor het praktijk examen daarvoor is ingeleverd en zou zo maar eens in januari of februari kunnen plaatsvinden.

Lars en Olaf komen nu af en toe "mijn" gele kanarie tegen, hebben we al diverse knipper momentjes gehad. Wachten nog op een gelegenheid dat we alle drie op dezelfde plek staan. Leuke foto voor het familie album....

Iedereen een veilige warme winter toegewenst.

Willeke en Eddy

Lars

Olaf en Kanutte... en Theo

Anker en Mickey

Zomer 2022 vooral warm en veel werken

Begin mei was het weer zover. Het is onderhand bij ons standaard geworden dat we begin mei naar Nederland gaan voor familiebezoekjes. Dit jaar zat het wat anders in elkaar. Daar Willeke maar 1 week vrij kon krijgen en ik 2 weken, zijn we seperaat van elkaar naar Nederland gereist.

Zaterdag 30 april was ik met werken klaar rond 18.00u en na omkleden en eten zat ik rond 20.00u samen met mijn krullerig vriendje in de camper. Bedoeling was om in iedergeval Hønefoss voorbij te komen.

Het werd iets verder, Ljunskile, Zweden, heb ik de wagen rond 03.00u stilgezet. Zondag op ons gemakkie zijn we tot aan de nederlandse grens gekomen. Om een uur of 00.30u was het weer slapen....

Maandagmorgen bij de kampeerhal in Roden nog ff wat dingetjes gekocht die a) niet te betalen zijn in Norge of b) in zijn geheel nergens te krijgen zijn....

Maandag middag onze opwachting op de Kleefegge gemaakt, opa en oma en de hertjes weer gezien.

Dinsdag had ik een al heel lang gemaakte afspraak in Overloon. 

(een zeer passende tekst voor de ingang)

Het oorlogsmuseum heeft daar een indrukwekkende verzameling voertuigen uit de 2e wereldoorlog en van iets recentere datum staan. Vanwege covid 19 heb ik deze trip al keer op keer moeten uitstellen, sorry Kees, maar dit jaar is het er dan eindelijk van gekomen. Anker mocht ook mee, mits aangelijnd, maar daar hadden we verder weinig problemen mee.

(Een amfibisch voertuig uit de Korea oorlog, let op de grootte van de banden)

Hoezo, alles is bigger in de states?

Donderdag ben ik naar de camping in Norgerberg gegaan en heb daar tot maandagmorgen gestaan. Fred, Sjaak en Gerard en Ina zijn langs geweest voor de gezelligheid en omdat het gewoon weer kon. Door covid 19 zijn er veel te veel "leuke" dingen weggevallen de afgelopen 2 jaar. Onze traditie om met G&I 1 maal per jaar ergens te gaan eten hebben we weer opgepakt, helaas zonder Willeke erbij. Anker bleef bij de buren op de camping, want dat waren Hans en Renske die we ook al een tijdje niet gezien hadden.

(Ikke, Anker en Hans voor de hut op de camping)

Maandag in de loop van de morgen ben ik naar Schphol gereden, alwaar Willeke zou landen. Gelukkig hadden we deze vlucht al lang geleden geboekt EN betaald want de prijs was inmiddels 2-3x zo hoog geworden. Zondag zou ze oorspronkelijk vliegen, maar dat werd al maandag. De koninklijke schrapt gewoon vluchten, zonder opgaaf van redenen.

Maar na een klein uurtje langs de Kaagbaan te hebben gezeten:

(slecht te zien, maar daarachter staat "haar" vlieger)

En na een ruime week zonder het vrouwtje, waren we wel benieuwd hoe Anker zou reageren.

Maar dat viel tegen.....

Willeke is met de shuttle bus naar P3 gereden, want met een camper iemand oppikken was niet zo eenvoudig als het klinkt. De hele zooi is zo gebouwd dat iemand oppikken haast onmogelijk is, zonder gebruik te maken van de betaalde parkeerplaatsen. Waar je dus met een camper ruzie krijgt met de hoogtebegrenzing!

Afijn, Willeke stond klaar bij de bushalte bij P3, langsrijden, deur open, deur dicht en rijden. En Anker? Alsof het heel normaal is dat het vrouwtje na een week in een vreemd land "zomaar binnen komt springen....

(Niet echt onder de indruk....)

Vanwege het tijdspunt, het was rond 17.00u, besloten om op, of in, het brug resaurant te gaan eten. Allemachtig, wat is het druk geworden op de weg. In de bediening liep de man, die ik vroegah, rond 1987 al mijn eten liet brengen, toen in het chauffeurscafe bij de Meern (oude veilig lag er in de buurt). In mijn Jan de Rijk charter jaren zat hij ook al in dit restaurant over de A4. Sommigen mensen blijf je tegenkomen.

Wat later dan gepland, dankzij een file op de A2, aangekomen op de camping in Berg en Terblijt.

Mama Weerts had de koffie al klaar.

Hier zijn we tot woensdag gebleven en daarna richting Zuidwolde gereden. Woensdagavond met de hele kliek op Nijstad gegeten. Voorstelijk eten, zeker een herhaling waard.

(Lekker eten.....)

Vrijdag zijn we weer richting Noorwegen gereden en zaterdag avond waren we rond 22.00u weer thuis.

Ruim 4500km verder op de teller en ruim 700 euro aan diesel.....

De reisjes zullen voorlopig nog wel doorgaan, maar deze rit hebben we ALLE bonnetjes bewaard en thuis gesorteerd. Nu zijn niet "alle boodschappen" relevant voor deze reis, we nemen natuurlijk veel meer lekkernij mee naar huis. Maar toch zijn we geschrokken van de bedragen. Natuurlijk, de enkele reis met de vlieger telt eigenlijk ook niet mee voor een reis, maar het waren toch kosten die gemaakt zijn.

Alles in noorse kronen en de bedragen zijn de totalen van de gehele reis:

Boot Rødbyhavn-Puttgarden vv                    1769,-

totaal tol, incl brug/tunnel S-DK vv                1843,-  

Diesel hele trip:                                             7024,-

En dan hebben we de campings, uitjes, eten en drinken voor de reis zelf EN de proviand die we mee naar huis nemen, alsmede andere booschappen van de bouwmarkt en campeerhal die ieder voor zich heeft. Maar alles bij elkaar, de hele trip van 2 weken heeft ons een dikke 30.000,- kronen gekost. En dan rijden we al zuiniger na de tuning van de camper, zoeken we de goedkopere tank adressjes op.... Maar het leven, vooral het leven met een auto, is dankzij die koekwous in het Kremlin, vele % duurder geworden. 

Willeke is inmiddels geslaagd voor het theoretische examen van Helsefagarbeider, zoiets als ziekenverzorger in NL. Het heeft haar heel veel stress opgeleverd, zeker die 3 weken tussen het examen en de uitslag. 

 Ze gaat nu kijken of ze al gekwalificeerd genoeg is (aantal uren gewerkt) om zich op te geven voor de praktijktest. Afwachten maar. Voorlopig is ze hoofd keuken geworden, met de daarbij behorende verantwoording en gaat ze 1 augustus iemand inwerken die de keuken gaan runnen. Zelf werkt ze ook regelmatig op de afdeling en hoopt dit na augustus vaker en meer permanent te kunnen doen.

Ik ben in de tussentijd ook nog naar Florø geweest voor een weekend. Sjaak had net voor de covid ellende een boot gekocht en is die dan nu eindelijk kunnen komen halen. Hij hoopt met een 8 weken op zijn gemak naar Nederland te varen.

(Hier van de winterstalling te water gelaten in Florø)

Ik heb inmiddels mijn ontslag ingedient bij mijn werkgever. De ideën over hoe je een transportbedrijf runt verschillen nogal. Maar door oeverloos te bezuinigen op alles, rijden we momenteel met voertuigen die de APK niet meer doorkomen. Ik heb inmiddels een andere werkgever, maar deze moet nog ff wachten want ivm de zomer vakantie's houdt mijn werkgever mij aan mijn wettelijke opzegtermijn van 3 maanden!

Zo, weer een half jaartje aan elkaar gelult! 

Ja, Lars rijdt nog steeds zijn rondjes, soms kriskras door europa, soms weken in Noorwegen zelf. 

Olaf en Kanutte zijn onderhand helemaal klaar met hun verhuizing en hebben er maar meteen een huisgenoot bijgenomen:

(Theo is de naam....)

Afgelopen weekend waren ze hier en hebben we kunnen kijken hoe Anker en Theo met elkaar overweg konden. En dat ging goed, ze waren de hele tijd samen aan het stoeien, dus als Olaf en Kanutte op vakantie willen kunnen ze hem wel hier stallen.

Iedereen een goed en gezonde zomer toegewenst van ons hier allemaal!

Willeke en Eddy

Lars

Olaf, Kanutte en Theo

Anker en Mickey.

Winter 2021/2022

Na de zomervakantie is het harde leven weer begonnen.

Maar, het water is beter 😃 Dat hadden we gewoon eerder moeten doen. En we hadden het al verwacht, nagenoeg kalkvrij, helder water. Nu de stroomprijzen gestegen zijn, ook hier in Noorwegen, zijn we ook wel blij dat die kabel die de waterleiding "warm" moest houden, uit kan. In plaats van een 125m warmekabel, hebben we nu een stukje van 6m, die in de hele winter maar een paar dagen aan is geweest. Het bronwater is van nature rond de 6 graden. Dus zijn we van zo'n 4 KWh naar een 150 Watt gegaan.

(Mickey speelt nog altijd verstoppertje)

Eind december hielden wij de nationale oliebollen test. Alg gevolg van Covid-19 was er maar 1 deelnemer aan dit jaarlijkse festijn.

De vakjury heeft unaniem besloten, na een uitvoerige test, de oliebollen van Willeke als beste uit te roepen!

(De vakjury aan het testen)

Voor Willeke haar verjaardag hebben we dit jaar grootst uitgepakt.

 Eerst had zij een

(Onze eerste 2e wagen hier in Norge)

Later kreeg zij een

(Groot zat.....)

En nu hebben we groots uitgepakt:

(Groter dan de vorige....)

Dit is dus de "nieuwe" wagen voor Willeke. Een heuze 900CC Micra. Ja, weer een Micra. We zijn met een LEAF bezig geweest maar vonden de prijs toch nog wat te hoog en we zijn nog steeds een beetje sceptisch tegenover de rijkwijdte van batterij auto's....

Deze is dik 3 jaar oud, demo wagen van de dealer geweest. Vol met "leuke" gadgets en weinig kilometers. Kan Willeke er mooi weer een jaar of 10 tegen aan. De vorige Micra was inmiddels 13 jaar oud en had 75000 op de teller.

In de mei maand komen we weer naar Nederland. Ik kom een week eerder en heb de agenda al bijna vol. Ik ga op een lekkere centrale plaats staan en kan al mijn vage kennissen vrienden en andere bezoeken, of bezocht worden. Willeke haal ik dan vervolgens de 2e week op van Schiphol en dan gaan wij de familiebezoekjes afleggen. Vervolgens saampjes weer terug naar huis.

Anker komt uiteraard ook mee.

Olaf zal rond het einde van maart de sleutel krijgen van zijn appartement in Naustdal.

Dit ligt een kwartier van Førde en een half uur van Florø. In of rond Florø zelf is niets te koop of men vraagt de hoofdprijs. Ook in Noorwegen is het kneip op de woningmarkt en hebben de starters het knap zwaar om uberhaupt aan een woning te komen.

(De foto uit de folder)

Het zijn nieuwe appartementen en hij heeft er eentje kunnen bemachtigen.

Of wij eind maart maar ff kunnen helpen met verhuizen....

Ja, dat wordt wel ff een dingetje.

Eind december krijg ik per ongeluk een melding in de digitale brievenbus onder ogen waarin staat dat de camper eind januarie APK gekeurd moet zijn... Hæææ??? Moet toch eind van de zomer? Maar omdat het systeem hier iets anders werkt dan we in NL gewend waren.... Omdat eind cijfer op kenteken een 1 is, moet de camper dus al na 3,5 jaar voor het eerst naar de APK. Had het eindcijfer een 9 geweest, was het dus eind van het jaar, dus na 4 jaar geweest.

Dus op de valreep een afspraak met de dealer kunnen maken, hier is het al gauw een week of 4 wachttijd. Meteen maar de jaarlijkse service doen....

Dus de zaterdag vroeg richting Bergen, is er een lawine geweest. Willeke kwam amper er door heen met de doblo. Ik er achter aan met de Ducato camper. Zeker 45cm water, sneeuw en andere troep door moeten waden.... Camper geparkeerd bij de dealer, sleutels ingeleverd en weer naar huis. Diverse keren door zeeën van water moeten rijden.... Klote weer met overal meldingen van afgesloten wegen en lawine's.

De maandag daarop belde de dealer. Uh, die schade aan de onderkant, moeten wij die ook maken???

Was de onderkant, waar de vuilwatertank en dergelijke hangt dus wel beschadigd door die troep op de weg.... De verwachting is meer dan 2500 euro schade, dus de verzekering mag dokken....

Heb vrijdag gebeld, de tank was binnen, enkel nog wachten op een beugeltje. Omdat het verzekeringswerk is, mogen ze niets zelf knutselen en moet alles met originele delen gemaakt worden.

Op het werk hebben we het er vaak over. De steen komt, de vraag is alleen maar: Wanneer....

In 1 week hebben we 2 voorruiten verloren aan vallende stenen....

(maar ff langs de carglass?)

In november hadden we ook nog een afgesloten weg net voor Eidsland. Hierdoor moesten we 2,5 uur rond rijden (over de Nesheimfjell) om thuis te kunnen komen.

(Lijkt weinig....)

Het lijkt weinig, maar de weg is 3 dagen afgesloten geweest. In eerste instantie vanwege de veiligheid, er flikkerde nog steeds troep omlaag, daarna wegens opruimingswerken. Willeke was ff naar Stamnes voor de boodschappen.... 15min heen gereden en bijna 3 uur gebruikt om weer terug te komen. Ik stond met een bus aan de Stamnes kant en kon uiteindelijk ook rond rijden.... Gelukkig had het nog niet gesneeuwd op de fjell. De dag erna was alles wit!

De covid slaat ook hier om zich heen. Na 2 jaar geen gevallen, hebben we onder de buschauffeurs momenteel 2 gevallen en in het bejaardentehuis bij Willeke 1 personeelslid en 1 patient. We zijn er heel lang van gevrijwaard gebeleven, maar moeten er nu toch aan geloven. Vaak testen is nu het devies.

(gelukkig...negatief)

We hebben een hele mooie witte kerst gehad. Maar eind januarie begint het gezeik. De ene dag echt sneeuw sneeuw en sneeuw, de volgende dag dik in de plus en/of regen. Tis ieder jaar hetzelfde, na januarie moeten we meer sneeuw ruimen, hebben we vaker zwarte wegen en gebruiken we veel meer zout om die wegen bereidbaar te houden....

Hopen dat het in mei voorbij is....

Wintertijd betekend ook: veel stampot eten.... Zelf gemaakte zuurkool, Andijvie uit eigen tuin. En...

(Boerenkool...)

De wintermaanden kenmerken zich ook in regelmatig terugkerende stroomuitval! We kunnen ons aardig redden met een kleine generator, want koffie moeten we kunnen zetten!!!. Maar koelkasten, vriezers en, niet geheel onbelangrijk: we hebben stroom nodig om ons water 90m omhoog te pompen!

Maar afgelopen maand hadden we de hoofdprijs....

(Wij willen ook zo'n eentje)

De BKK (de lokale stroomboer) zag ook in dat we niet in de winter zonder stroom kunnen en hadden dus deze jongen aan de overkant neergezet. We hebben een week stroom gehad van een fijn dieselgenerator! Ja, ik had gekeken, ze hadder er een dissel slot opgezet.... 

Verder hebben we weinig nieuws te melden. Zoals gezegd in het begin, het harde leven gaat gewoon door.... 

Wij doen nog steeds gek

(Schoothondje...)

Maar, zolang de kachel brand, kunnen we het zonder stroom in iedergeval wel warm houden!

(Fijn om te hebben...)

Iedereen een fijn voorjaar toegewenst en we zien elkaar wel weer eens....

Willeke en Eddy

Lars en zijn audi

Olaf en Kanutte

Mickey en Anker

de muizen tussen de muren zijn stil, iets met winterslaap!