De winter zat vol met dat witte spul, hebben bij elkaar wel een meter of 3 gehad. Gelukkig valt het niet in een dag, maar 28 maart viel er wel op 1 dag 55cm hier. Das een hoop en ik ben meer als 2u bezig geweest om de wagen boven te krijgen. Gelukkig hebben we sinds deze winter een sneeuwfrees en die heeft zich inmiddels wel bewezen. We zijn tenslotte ook geen 28 meer en voelen het meer in de spieren.
Willeke had ook wel eens een pfffff momentje wanneer ze na het werk haar auto moest "uitgraven"...
(Auwtoo is verstopt....)
Eind van het jaar nog een meet en greet gehad met Lars. Gebeurd niet zo vaak dat we elkaartegenkomenen dan ook nog ff kunnen knuffelen....
(Veel lampjes is het nieuwe normaal)
Heb ik inmiddels ook weer mijn certificaten voor het vervoer van gevaarlijke stoffen, stukgoed EN tank, je weet maar nooit....
Maar dat is voorlopig ook de laatste keer dat we elkaar met de vrachtwagen tegenkomen....
(Veel scans gemaakt....)
Na veel gezeur en gedoe hebben ze dan eindelijk wat gevonden in dat lijf van mij.... De knieën van beide benen zijn op zijn zachts gezegd redelijk naar de klote.
Maar ook in Norge hebben we een overwerkt gezondheidsdienst en hoewel de doorverwijzing redelijk snel beantwoord werd door het ziekenhuis heb ik voorlopig nog geen kijk op operatie/behandeling. Ik hang dus voorlopig rond huis en kan op mijn gemak allerlei klusjes aanpakken, maar op een ouwe lullen tempo daar een hele dag op de been niet lukt ivm dat oude lijf.....
Het lid zijn van een clubje heeft zijn voordelen. Als radioamateur heb ik een "netwerk" van de meest uiteenlopende figuren. Zo zijn wij al met een selectief groepje naar het Herdlafort geweest (een torpedobunker aan de noord kant van Bergen) en hebben daar een prive rondleiding gehad van een van de laatste in actieve dienst zijnde militair van dat fort. Ben ik met een groepje exclusief naar de Hovedredningssentral Sør geweest (noodreddingscentrale zuid) en heb een kijkje in het hart van deze comandobunker gehad, met uiteraard een uitvoerige rondleiding in het zender en antenne park. Zo zijn Willeke en ik eind maart in het Bergen Festingsmuseum geweest. 's Avonds, na sluitingstijd een mooie lezing bijgewoont over hoe in de begin dagen van de 2e wereldoorlog de communicatie verliep (en vooral, hoe die niet verliep). Daarna een mooie uitstalling gezien van de communicatie apparatuur die de verzets strijders tijdens de oorlog gebruikten. En wat "koude oorlog" spionnen spul bekeken.
(Veel verkeer tijdens de oorlog liep via de Shetlands)
(De ingang....)
(Ieder oorlogs museum heeft wapens)
(Simpel, maar werkte zoals het moest)
De beestenboel begint zich eindelijk wat normaler te gedragen, Mickey laat veel meer blijken dat ze Anker wel leuk vind, Anker komt stapje voor stapje "closer" naar de mensen toe. Gaat het dan na bijna 6 jaar toch nog goed komen met krullie?
(Saampjes op de bank.....)
(Iets lekkers te snaaien?)
(Zo treffen we ze dus 's nachts aan)
Krijgt Anker zelfs een beetje kapsones....
(Hij mag het niet.....he!?!)
Maar, ja. Anker is inmiddels bijna 11 en zo'n "oud" manneke mag toch gewoon meer.... Toch?
Is madame ook weer vaker buiten, ze heeft echt de pest aan sneeuw en is dus een paar maanden absoluut niet buiten geweest.
(Kiekebøøøøøø)
Willeke is begin februari geslaagd voor de ziekenverzorging. Ze mag zich nu ook gediplomeerd ziekenverzorgster noemen, of zoals dat hier heet: Helsefagarbeider. De opleiding van haar vervangster in de keuken is bijna voltooid en dan kan ze zich 100% richten op het werk op de afdeling met de patienten en is Willeke hoofd keuken af.
Weekend na pasen zijn we met de camper naar Olaf en Kanutte geweest. In Naustdal, aan het haventje ligt een mooi aangelegd parkje waar je redelijk goed (dus gratis 😊 ) kan parkeren met de camper.
(Onderweg lunch...)
('s avonds nog wat frisjes...)
(Maar overdag wel al een lekkere temperatuur)
Begin mei gaan we weer naar Nederland. Mama Weerts viert haar 85ste verjaardag. Maar eerst een paar dagen "campinglive" op de Norgerberg.
De beste wensen voor het voorjaar, de zomervakantie staat wel al vast, maar de bestemming(en) nog niet.
We kijken wel, Zien wel hoe het loopt of whatever!
Groeten vanuit het Vestland,
Willeke en Eddy
en de beestenboel
