Juni, de zomermaand.....

De 2e week van mei stond vol.

De weg ook.....

Maar liefst 2x in 1 week waren er lawines op de E16, net voorbij Vaksdal. Daardoor was de E16 en de spoorlijn die er naast loopt afgesloten.

Gevolg, een ontwricht Vestland, want dit zijn de 2 belangrijkste verbindingen tussen Oslo en Bergen.

(Mooie luchten in het voorjaar boven de fjorden...)

(Vanaf het water duidelijk te zien wat een zooi)

Maandag 18 mei zijn Willeke Laura en ik vertrokken voor een klein reisje naar Bergen.

Tenminste, dat was zo geboekt....

Bij aankomst bij de terminal van Fjordline (je weet wel, die boot die tussen Bergen en Hirtshals (DK) vaart, uh...hoort te varen http://www.fjordline.com/nl/  ), vonden we het wel erg rustig. Hoewel we iets aan de vroege kant waren, was het wel heeeel erg rustig. Een deense toerist kwam vragen of wij ook met de boot gingen.... Ja was ons antwoord. Wel, zei de dame in kwestie:"Du må kjøre til Stavanger, skipet kommer ikke her i Bergen". Wat zoveel betekend als:  Vanwege een technische storing is de boot vanmorgen in Stavanger blijven liggen en moeten jullie met zijn allen met de wagen of met een bus naar Stavanger rijden! Nu gebeurd dit dus wel eens vaker, de 2 boten zijn werelds eerste en grootste AARDGAS aangedreven passagiers veren, http://www.fjordline.com/nl/onze-schepen/stavangerfjord-en-bergensfjord/ maar toch....WAAROM WIJ nu weer.

Dachten we lekker rustig aan onze vakantie te kunnen beginnen.....

Enfin, 4 rij uur later kwamen we aan in de haven van Stavanger alwaar deze schoonheid al lag te glanzen (en grijnzen) naar ons

(Na de niet geplande 4 uur in de rij voor de boot)

(Van lang in de wagen zitten wordt je gek.... )

(Wat zij ervan dacht, liet ze duidelijk horen.....)

(Maar zolang het baasje maar bij me zit.....)

(....Of het vrouwtje.....)

Op deze boot zijn er dus een stuk of 8 hokken voor huisdieren aanwezig. Uiteraard konden wij (wel vooraf reserveren!!) een XXXXL kooi huren voor de dame in kwestie. Nu is Laura niet gewend om in een kooi, van welke afmeting dan ook, te zitten en liet ze dit dus duidelijk horen. Gelukkig staat deze ruimte op het achterdek, waar heel veel uitlaatpijpen (warmte afvoer vanuit de machinekamer/afzuiging keukens) lawaai staan te maken, waardoor de decibels van onze dame dat geluid maar amper overschreedt.....

 

En wat doen we, traditioneel als we bij de Shell in Klazinaveen langskomen....?

(Plassen!!! en een sigaartje kopen!)

Ditmaal hebben we gekozen om in een vakantiewoning ons weekje door te brengen. Nou ja, dat wil zeggen slapen en ontbijten, want de rest van de dagen waren weer overvol geboekt!

Ondanks de drukke agenda toch nog tijd kunnen vrijmaken voor een weder bezoek aan Renske en Hans in Harderwijk. Hun waren afgelopen jaar op vakantie in Noorwegen en bij ons langs geweest.

Omdat we de zalm waren vergeten, hebben we deze nu dan maar persoonlijk, met rente, in Harderwijk afgeleverd. Laat het jullie smaken, Hans en Renske!

(ff tongen in de achterbak.....)

Met papa (Weerts) gaat het naar omstandigheden goed. De rechterarm en been doen niets meer, het linkeroog blijft afgeplakt maar de humor is wel gebleven en dat, met de hulp van Mama, slaat hem er doorheen! Nu ze op het 't Holweg blijven wonen is de garage aangepast en zit er op de begane vloer nu een mooie aangepaste badkamer, die met de rolstoel goed te gebruiken is.

Dinsdag laat in de middag aangekomen en zaterdagmorgen weer vertrokken. Een hele overvolle agenda, maar de terugreis liep heel relaxed. We waren mooi op tijd bij de boot in Hirtshals en konden op tijd naar het dek waar we Laura weer konden stallen!  

(Op volle zee genieten van een ondergaande zon)

Aan alles komt een eind, maar nog niet aan deze aflevering van onze blog....

Zondag rond 13.30 aangekomen in Bergen (ja, gelukkig, de boot heeft de hele reis kunnen maken) en de douane vond het niet belangrijk genoeg om ons aan te houden en allerlei moeilijke vragen te stellen...

(Tømmy vondt het wel weer "leuk" dat we terugkwamen....)

 

Eind juni wordt er in Noorwegen Jonsok (Sankt Hansaften) gevierd.

23 juni is de midzomeravond die gepaard gaat met grote vuren (een beetje als de paasvuren in NL)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Jonsok

(Nu zijn de vuurtjes in Eidsland meer een grofvuil verbranding)

En zoals alle jaren komt de buurt samen op de kaai en hebben we een grote bbq happening met zijn allen. En natuurlijk hebben Svein Håkon en ik de slaapkamer maar aan de kaai afgemeerd....)

(Traditioneel hebben we ook een nacht toertje over de fjord gemaakt)

Na de Jonsok komt dan ook al weer gauw de Modalsdagene. Dat is dus het feestweekend in Mo, het dorp aan de "andere kant van de bult".

En zoals gewoonlijk stonden we daar voor het Rode Kruis weer lekker te feesten, uh deurwacht en orde wacht te zijn.

Ik had een dubbelfunctie. Volgens collega's spoor ik niet om mij steeds weer vrijwillig te melden, maar ik kon dus aan het begin van de avond het dorp door rijden (25 km enkele reis) om de feestgangers op te halen en 's avonds (hmmmm, het was nog/alweer licht) het volk, liefst allemaal weer terug te rijden..... En ik kan jullie verzekeren, een bus vol feestgangers, die ook nog eens een beetje vol zijn............

(Gelukkig mocht ik de nieuwste bus gebruiken)

De bus was trouwens ook "goed bezet". Over de 70 mensen kan je er in proppen...

De ouwe Oster kwam zaterdagmiddag ook nog hallo zeggen....

Deze praam heeft tot in de jaren 90 nog dienst gedaan tusen de gesloten gebieden hier.

( https://en.wikipedia.org/wiki/SS_Oster )

En stond er zaterdag ook een veteranenbus van ons bedrijf te pronken.

(Een bedford uit 1966 met de eerste chauffeur achter het stuur)

De Maria ligt er mooi bij....

Onze woning tijdens de Modalsdagene 

(De haven van Mo tijdens Modalsdagene is altijd goed vol)

Half juni liep het contract van Willeke af en wordt "voorlopig" niet verlengd, want de persoon waarvoor Willeke inviel is terug. Maar ze zal zeker geregeld gevraagd worden voor de keuken in het bejaardentehuis van Modalen.

Maar ondertussen is de vakantie hier ook begonnen en heeft het busbedrijf weer personeels tekorten en kan Willeke voorlopig weer de post rijden. (1 toer, ca 6 uur en 50 km enkele reis) dus die hoeft zich ook niet te vervelen....

En rijdt ook nog eens een bijna nieuwe postwagen (VW caddy 4x4)

(Zelfs de Noren klagen dat er nog zoveel sneeuw ligt)

Op het moment van schrijven zijn Lars en Olaf in Olaf zijn vectra op weg naar Nederland.

Ze komen in de loop van de dinsdag aan op Zuidwolde en blijven ook een week.

Olaf is inmiddels geslaagd voor zijn vakproef en mag zich nu gedipolmeerd aanlegmachinebestuurder (wals, shovel, bulldozer, graafmachine, dumper) noemen!

Lars zal eind van het jaar wel zijn vakproef krijgen, in het transport is alles een beetje waziger....

We krijgen af en toe nog niet correct geadresseerde post.

(tsja, ze is wel postbode nu, he?!?)

Ons correct adres:

Fam Weerts

Eidslandsvegen 2260

5728 Eidslandet

Noorwegen

Een ieder een prettige vakantie toegewenst!

Willeke en Eddy

Lars en Andrea

Olaf und seiner Opel

Tømmy en Laura

 

 

 

April, mei, het voorjaar komt!

Na de winter is dan eindelijk een teken van het voorjaar aangekomen. En dan komt onze huismarmot Tømmy ook weer uit de winterslaap en meent op ieder tijdstip naar buiten te mogen.

(Tømmy is een echte zonaanbidder)

Een ander ding dat bij het voorjaar weer mee gaat spelen is de voorliefde voor zout water!

Nadat we de Maria weer vaarklaar hadden gekregen, de zeewaterpomp (voor de koeling) had het in de winter voor gezien gehouden, is er alweer driftig mee gevaren.

Vanaf begin februari zat ik weer druk in de schoolbanken. Iedere dinsdagavond van 18u tot ruim na 21u heb ik de cursus gevolgd voor de Radioamateur licencie. Na dik 35 jaar piraatje gespeeld te hebben heb ik dan op woensdagavond 29 april mijn examen gehad en geslaagd!!! Nu had ik voor het gemak dinsdag de boot al mee naar Bergen genomen, dinsdagavond proefexamen gehad en woensdagavond voor het eggie. Handig een slaapplaats te hebben waar je het wilt. De hele woensdag nog met collega studenten druk aan de studie geweest met het juiste resultaat.

En mijn callsign voor de amateurbanden is: LB9ZG

Donderdagmorgen weer naar huis gevaren want de baas kon me niet langer dan 2 dagen missen.

(De naweën van de winter nog op de bergtoppen)

(Altijd weer mooie luchten boven de fjorden)

En na bijna 5 maanden afwezig te zijn geweest weer een hartelijk welkom met Bergen aan de horizon. Blijft altijd weer mooi om te zien.

(En wat kwam er net van de kaai gevaren?)

De Danskebåten! Willeke Laura en ik gaan 18 mei weer met deze boot naar Nederland.

('s Werelds grootste (en eerste)passagiersveer op LPG)

De humor ligt op straat zij Wim Sonneveld in een van zijn cabaretstukjes.

Wat zouden deze mensen gedacht hebben in de winter? De postbode komt wel aan huis?

(Leuk idee, maar we gaan dus niet aan huis denk ik maar.....)

(De sneeuw is van de weg, maar nog niet weg....)

Deze week is er dan eindelijk goed nieuws van de garage gekomen.

Waar we al zo lang op hebben zitten wachten was dan eindelijk ingeruild.

Wij hebben de nieuwe wagen! Nou ja, nieuw? 5 jaar oud met nog geen ton op de teller. Vergeet niet, de vorige is bijna 11 geworden met over de 400.000km op de klok. Hopenlijk gaan we van deze ook zo genieten als de vorige X trail.

(Hoewel we naar een kaskaai gekeken hadden, vond Willeke een X trail toch prettiger. En wie ben ik om haar ongelijk te geven?)

(Voor de kenner, de vorige had een 2.2 Dci, deze heeft een 2.0 Dci)

Zoals gezegd komen we weer gauw ff een klein weekje in Nederland (tsja, mijn sigaren bent op) en verblijven we op een geheime locatie "ergens" in de gemeente De Wolden.

We hebben een heel drukke agenda en kunnen waarschijnlijk weer niet bij iedereen langs komen.

Maar 1 tip, de afstand Eidsland-Nederland is andersom net zo ver hoor!

Wij gaan in ieder geval met de gezamelijke opa's en oma's lekker eten en vieren onze 25e trouwdag wat soberder dan vorig jaar voorgesteld. Vanwege de ziekte van mijn vader is het grootse feest afgesteld. Misschien vieren we ons 50 jarig feest wel groots!

Maar iedereen een goed voorjaar toegewenst van ons allemaal.

Fam. Weerts

Eidslandsvegen 2260

5728 Eidslandet

Noorwegen.

Februari .Maart 2015....veel sneeuw, regen weinig ijs en bijna geen vorst..

Na ruim 6 jaar hebben we dan toch de X-trail verkocht. dik 400.000 km gelopen begonnen er dan toch wat bij geluiden te komen.... En na een kleine check waren we er uit. Nu rijdt er in Mongstad een breed glimlachende Pool rond in onze oude wagen.....

We hebben na Pasen een nieuwere X-trail gereserveerd. Kijken en dan waarschijnlijk kopen. In mei komen we een weekje naar Nederland en kunnen we 'm mooi uittesten!

In februari hebben we een rondje gereden en wat leuke foto's genomen.

(Mooi schouwspel in de lucht)

(E39 Romarheimsdalen)

En hoewel in de winter vele projecten stil liggen, gaat het werk van een radiozendamateur gewoon door. Als gevolg van veel sneeuw, wind en ijsafzetting was de Multidipool draadantenne gesneuveld.

(Met de sneeuwschoenen aan het bos in om de draadantenne te maken)

Begin maart hebben we een partij water op ons dak gekregen...bah bah!

Door deze tsunami over de straat is een groot gedeelte van de oprit weggevaagt. En natuurlijk is de verantwoordelijke voor onderhoud nog niet geweest. Eens afwachten hoe lang het gaat duren voordat dit gerepareerd is.....

(De truck stond er nog wel, maar....)

(veel gruis is er niet meer over)

En zoals al gezegd in de vorige blog....

Ons huisnummer hangt nu ook aan de garage!

(Eidslandsvegen nr: 2260)

Momenteel ziet de tuin er ongeveer zo uit.

Hier en daar nog een plukje wit maar de dooi zit er al aardig in.

Ik ben ook weer langzaam aan begonnen met de voorbereidingen om de boot weer op het natte te leggen.... Er moeten nog wat kleine dingen gemaakt worden.

(Deze wagen gaat volgende week ook naar de sloop)

De nachten zijn nog wel koud, ook in de morgen en namiddag wanneer de zon achter de bergen verdwijnt is het nog koud, maar vol op de dag (mits de zon zin heeft) is het al gewoon lekker te noemen. Laat die zomer maar komen, we hebben lang genoeg in die witte zooi gezeten!

Voorlopig hebben we nog zat op onze to do lijstjes staan.

We willen de woonkamer omgooien en nieuwe meubels er in zetten.

De kas zal ook dit jaar hopenlijk weer wat moois opleveren....

En zo zijn er tal van kleine dingen die we nog willen aanpakken.

Maar nu eerst maar zien dat de lente echt aan gaat breken!

Groeten van ons allemaal aan de Eidslandsvegen 2260!

 

Januari 2015, een nieuw jaar, met nieuwe uitdagingen?

De winter kenmerkt zich hier in verschrikkelijke mooie beelden in de lucht.

Overdag vele kleuren blauw, indien het mooi weer is. Anders grauw grauwer grauwst!

Maar de heldere nachten maken een hoop goed.

(een bijna volle maan, vanuit het keukenraam)

Zondag 1 februari ben ik (Eddy) samen met mevr. Blafmans een toertje gaan maken naar Eikefet (down under). Camera en termosfles mee, want de temperatuur is gezakt naar -10.

Voor mijn verjaardag heb ik een nieuwe spiegelreflex camera met een extra telelens gekregen en die moet natuurlijk wel uitgeprobeerd worden. Dus opzadelen en gaan lopen!

(zo ziet het er vlak boven ons uit)

(Eidsland, gezien vanaf Kalland)

(vanaf  Brøvikvika)

Het jaargetij waarbij er ook weer "gewerkt" moet worden om het huis toegankelijk te houden.

Na een zeer lange herfst in december hebben we wel een witte kerst gehad. Daarna weer dooi, regen, regen, regen, sneeuw, dooi, regen, dooi, sneeuw en nu weer een periode met vorst. Over het algemeen een "warme" winter tot nu toe. "Warm" omdat we de warmekabel in de waterleiding amper gebruikt hebben, laat staan die hele nieuwe turbokabel.... Ook de houtvoorraad slinkt niet zo snel.

Maar alles bijelkaar wel al een meter of 2,5 - 3 gevallen....

(en dan betekend dus schuiven en scheppen....)

(de Kalvahjellen vanaf Eikefet down under)

(vanaf de andere kant....)

(mevr. Blafmans vindt de sneeuw prachtig)

(Wat ik ervan vind?)

(De micra ff geparkeerd in de Eikjeto tunnelen voor leuke foto momentjes....)

En dan zo'n momentje waarop je denkt...."wat is dat felle licht toch achter de wolken?".

De luchten veranderen soms met 5 minuten. Het ene moment een stralende lucht, het volgende moment grijs! Maar wij hebben bijna het hele jaar zonlicht bij het huis. Meerdere huizen in Eidsland zelf hebben echt een schaduw periode van ettelijk weken!

(Moet toch echt ergens een zon schijnen....)

De orkaan "nina" heeft ook hier flink huis gehouden. Alles bij elkaar hebben wij vanaf de jaarwisseling al 8x zonder stroom gezeten. Sommige malen een uurtje of wat een paar keer al 12 uur! Nina heeft diverse stroomleidingen gesloopt (bomen eroverheen geblazen) en tijdens het weekend 17-20 jan hebben er in heel Hordaland ongeveer 50.000 huishoudens zonder stroom gezeten...

De weg naar Gullbrå is dit weekend weer open gegaan nadat deze 10 dagen afgesloten is geweest als gevolg van sneeuw lawine's. De bevolking van 28 zielen heeft middels een helikopter voedsel gekregen en een satteliet telefoon, want de stroom en telefoonleidingen hadden ook een vrijde week genomen. Mobiel bellen is al helemaal niet mogelijk, omdat daar helemaal geen dekking is.

Wij gaan weer richting voorjaar, eerst nog ff een wintertje wegwerken. Het kan deze maand nog flink onder 0 gaan, dus blijven we warm met de houtkachel!

We gaan het weer meemaken, afgelopen jaar is zo snel voorbij gegaan, misschien hebben we dit jaar wat meer tijd, onder andere om deze blog wat levendig te houden.

Iedereen de groetjes van ons allemaal.

O,ja..... bijna vergeten:

WE KRIJGEN EEN STRAATNAAM!!!!!

Fam. Weerts

Eidslandsvegen 2260

5728 Eidslandet

Noorwegen

De winter wil maar niet komen.....

Najaar 2014,

veel wind en water....

Na de zomer komt de herfst. En wat komt er met de herfst?

Ja, wind. Wind van dat harde soort dat schade veroorzaakt.... 

 

(het had niet veel gescheeld of het dak was beschadigd)

(het haardhout was deze keer wel heel dicht bij op te halen)

 

(Ook onze partytent was niet bestand tegen zoveel wind)

Door de extreme harde en lange periode met wind tot storm, hadden we aan de kust ook het verschijnsel EXTREEM hoge waterstand....

Door de aanhoudende westerstorm werd het zeewater de fjorden ingeblazen en hadden we het gevoel met "Maria" echt over de kade heen te kunnen kijken. Niet enkel het gevoel.

Normaal kunnen we vanuit de stuurcabine net over de kaairand kijken.

 

(Tijdens deze donkere dagen wel goed plaats aan de kaai)

Eind september hadden we eindelijk de knoop doorgehakt en nieuwe navigatie apparatuur aangeschaft. Voordeel is dat we nu dankzij de radar "beter" zicht hebben in de donkere periode na de zomer. Nadeel is dat Eddy nagenoeg ieder weekend in Bergen was met de boot en niet meer wachtte op een gunstige tijd, nee, vrijdagavond, NA werk gewoon gaan varen.....

(Zelfs de bootnaam hing over de kaai te loeren)

(Normaal zeker 75 cm lager....)

Nadeel van die extreme hoge waterstand (ook mede door langdurige regenbuien...) was ook dat Willeke een dag niet naar huis kon komen daar de weg "weg" was.... Tis ook altijd wat met haar...

Of er is een lawine, of de helikopter kon niet en nu weer overstroomde wegen...

(Modalen kommune hun manier van wegafsluiten)

Het dorp Mo zelf had ook last van de hoge waterstand in de fjord.

(Normaal een meter lager)

(Sjø og fritid bijna onder gelopen...)

Hoewel het bar is geweest hebben wij in de regio nog veel geluk gehad.

Voss en Odda hebben het heel veel zwaarder gehad. Odda heeft volgens ons wel de zwaarste klap gehad met diverse huizen weggevaagd, een allemachtig hoge schade post aan vernielde wegen en ondergelopen huizen. Ook het ziekenhuis is ontruimd geweest.

Door de hevige regenval was het kabbelend beekje vanuit Eksingedalen ook een wild water rivier geworden.

(Best een hoop water in een korte tijd)

Maar het leven gaat gewoon door, regen, sneeuw hoog water of een kaakontsteking of wat dan ook.

Eind oktober kreeg ik last van pijn in mijn kaak. De pijn ging in eerste instantie over met een dosis ibuprofen en paracet, maar kwam weer terug begin november. Op een hele irritante manier...

Een joekel van een ontsteking onder mijn rechter onder verstandskies. Maar na 2 weken zware pijnstillers, antibiotica en een half uur rukken en knijpen, lag de kies op een schaaltje bij de tandarts... Dat zal 'm leren.....

(Sommigen zullen zeggen dat ik altijd al een dikke kop had....)

Goed nieuws is dat papa weer thuis is, na 6 maanden verpleeghuis is hij eindelijk weer thuis. De verkoop plannen hebben ze ingetrokken, ze willen nu de badkamer in de garage laten maken.

Zoals het nu gaat zal het blijven. Papa zal 1 arm en 1 been niet kunnen gebruiken en het linkeroog blijft een groot vraagteken. Misschien kunnen ze die nog wat bij stellen maar helemaal zicht terug zal wel niet meer kunnen.

(Apetrots zit ie in zijn rolstoel met mama en Katrien aan beide zijde)

Begin december dan eindelijk wat wit spul gehad....

Kwakkelt nu echt aan. De ene dag een beetje witte prut, afgewisseld met een hoosbui van een hele dag.... Wel regelmatig nachtvorst.

(Wit spul in de tuin)

(Maar ook gelegenheid voor mooie plaatjes)

3 december is MARIA ook maar weer op het droge gehaald. Jammer, maar volgend jaar zullen we er weer van genieten!

Met ongeveer 160 motoruren en een gemiddeld verbruik van zo'n 13,5 liter per uur al met al niet een slecht bootseizoen afgesloten. (maar toch een 2150 liter diesel er door gejast)!

(Blijft verkeerd, onder een boot hoort water en geen wielen)

Zo, al met al is dit jaar weer heel snel voorbij gegaan. Nadat we de badkamer opgeknapt hadden hadden we na wat beraad alsnog besloten om ook dit jaar de airco te vervangen. Waar in de rest van de wereld een airco voornamelijk gebruikt wordt om je huis te koelen, gebruiken we deze in Noorwegen voornamelijk voor verwarming!. De oude had kuren van een hele irritante catagorie. Koude lucht blazen wanneer het koud was in huis.... De nieuwe doet het aanmerkelijk beter, we gaan zelfs een paar graden omlaag in instelling, dus ook in stroomverbruik.

Volgend jaar maar eens aan een nieuwe zithoek denken. Deze ouwe hebben we in 2008 van Gerard gekregen en begint nu toch wat minder te worden.....

Ook de X-trail staat op de lijst voor vervanging. Na dik 10 jaar en een 460.000 km wordt zelfs een NISSAN wat minder....

Misschien komen we in Mei naar Nederland. De maand is nog niet zeker. Eddy gaat een cursus volgen en examen zal eind april begin mei zijn. Na bijna 35 jaar ether piraat gaan we nu voor de licencie voor Radio zendamateur....

Voor als we geen contact meer hebben voor de feestdagen, wensen we iedereen alvast een zalige kerstdagen en een voorspoedig nieuwjaar toe.

Willeke en Eddy

Lars en Andrea

Olaf en zijn opel

Tømmy en Laura

( en nog steeds dat nest muizen van achter de wand....)