Ja, daar heb je hun ook weer....
Deze zomer is de vakantie iets anders gestart dan andere jaren.
Zoiezo een 2 weken te vroeg, maar het zij zo.
De ouders van Willeke zijn dit jaar 60 jaar getrouwd! En dan hebben we een feestje. Waar is het feestje?
Maandag 18 augustus zijn we vanaf de Kalvahjellen met de camper vertrokken. Rond 07.00 zaten we in de auto's. Ja, meervoud. Willeke d'r wagen krijgt een beurt en zo sparen we een paar extra kilometers uit. Rond 08.30 vanaf Voss vertrokken, de garage mag de wagen minstens 3 weken hebben. Kunnen ze mooi de tijd nemen. Wij missen 'm voorlopig ff he-le-maal niet!
(Tsja, in de regen vertrokken, waarom anders?)
Jana zal op Mickey passen, dus dat gaat helemaal goed komen.
De eerste dag willen we tot Grimeton, in Zweden komen.
Hier staat een radiostation dat in de jaren 20 van de vorige eeuw het radioverkeer tussen Zweden en verwegiestan onderhield. De zender, Grimeton Radio is een radio uit het begintijdperk van de draadloze communicatie. Het hoofddeel bestaat uit een gigantische klomp koper, metaal en andere stukken.
Zonder alles in details uit te gaan leggen, deze Alesanderson zender wekt de gewenste frequentie op door de snelheid van het draaiwiel. Als je er dus vanuit gaat dat "radio" in de kinderschoenen stond was dit helse apperaat zijn tijd ver vooruit. Of toch niet? Na installeren, dat ongeveer 10 jaar geduurd heeft, was dit ontwerp al verouderd. Hoewel de radiobuis al in 1904 uitgevonden werd door meneer Fleming en verbetert door meneer De Forrest in 1906, werden deze nog niet echt gebruikt in grote zenders. (de Alexanderson zond uit met ca 200kW hoogfrequent.
Dinsdag hebben we een paar uurtjes doorgebracht in het zendergebouw en de boel weer eens goed bekeken. De koeling van dit apperaat werd aangestuurd door een 3-tal motoren (ca 300pk p/s) die koelwater door de leidingen pompte. De zender wordt een paar keer per jaar nog opgestart. ( het opstarten duurt ongeveer een 25 min, daarna inregelen van de frequentie).
(De aan/uit schakelaar....)
Nadat we uitgekeken waren ff cross country gereden en zo op Rastplats Himle aangekomen. Daar stonden 2 zigeuners uh, Noren met wel heel bekende gezichten! Lars en Christine stond daar met zijn Auwdie en een caravannetje, Olaf en Kanutte (en natuurlijk met Theo) stonden daarachter met hun Volvo, ook met een sleurhutje....Beide caravans geleend van collega's.
(Nog strond geluk dat er plaats was voor die lengtes)
Hierna zijn we door gereden naar Padborg/Handewitt voor een heerlijke maaltijd op scandinavien park. Ligt net over de grens met DK/D. Hier is een hele grote winkel met heel veel lekkere dingen die in scandinavië niet te krijgen, of heel duur zijn. Daarnaast een tankstation, en al gezegd een heel goed restaurant. De jongens zijn tot Kolding gekomen, die wilden de dag erna nog naar Legoland.Waarom wij niet meer Rødbyhavn-Puttgarden? Wel, tis dus hoog zomer en dan is dat bootje gewoon niet leuk meer om te betalen.... Dus wordt het langs Malmö de brug/tunnel naar København en dan via het eiland van Hans Christian Andersen naar het vaste land van Denemarken.
Is een 80km om rijden, maar stukken goedkoper, ondanks extra brandstof en tol van de brug.
Maar, omdat het laatste stuk Denemarken nogal stroef verliep vanwege werkzaamheden, zaten we een uurtje later aan tafel. Daarna hebben we maar besloten om in ieder geval Hamburg en Bremen voorbij te komen (hier is het ook altijd file en getreuzel). Bremen voorbij werd het dus het kleine HEM Autohof aan de afslag 5 Westerstede op de A28 in Noord Duitsland. Hier stoppen we vaker en je kunt er relatief goed de wagen kwijt. Na een welverdiende nachtrust maar langzaam aan ri Nederland vertrokken. We waren al redelijk vroeg en hebben besloten om naar Fort Bourtange te rijden. Deze vesting stond al lang op ons lijstje. En dus maar eens een kijkje genomen.
(En gelukkig mooi weer erbij)
(De verplichte fotoshoot....)
Na een hele enerverende rondtour door dit toch wel pittoresk vestingstadje maar langzaam de wagen weer opgezocht. Lekker binnendoor het Groningsche land door gekruist. We hebben zeker niet de snelste route naar Zuidwolde genomen, maar so what? Witte platen, een camper...Sorry aan al die gehaaste mensen die achter ons aan hingen, maar we zijn op vakantie...Zo, nu genoeg cultuur gesnoven.
Op naar Zuidwolde, naar het bruidspaar.
(En zo stonden we aan de Kleefegge bij familie)
Donderdag had Willeke de kapper en vrijdagmorgen hebben we Anker bij de dierenarts achtergelaten.... 's Middags konden we hem weer ophalen, zijn tanden gepoetst en de nagels geknipt. Hij moet ook mooi zijn voor het feest dat we zaterdag hebben. Tanden slijpen gaat onder complete verdoving.
Vrijdagavond kwamen die 2 zigeuners zonen van ons ook aan op de Kleefegge. Het was allemaal wat uitgelopen in Duitsland (goh...) en Olaf moet zo ongeveer om de ander tankstation vullen. Zijn benzine hybride wagen heeft een kleine brandstoftank, de accu's zijn vooral zwaar en die hut erachter.... laten we zo zeggen, gelukkig geen weegcontrole gezien...
(Gelukkig hebben Opa en Oma een grooooote tuin)
Zaterdagmorgen zijn ze eerst naar een camping in Veeningen geweest, maar die man wilde geen roemenen op de camping. Tsssccchhhjjjjjj!
Ze hebben een camping in IJhorst gevonden die wat minder problemen had met witte platen
Zaterdag dan het feestje.... Het Markehuus in Veeningen heeft de dagreceptie geweldig verzorgd. Eten en drinken was super. En natuurlijk heel veel familieleden gesproken die we al jaren niet gesproken hadden. Wel af en toe vragen: "Wie was dat?" Ik ben nooit goed in gezichten geweest....
Het bruidspaar heeft zich ook geweldig vermaakt en daar doen we het voor.
Zaterdagavond een dineetje voor de kinderen en kleinkinderen bij woodyshouse in Steenwijk. Is wel een hele grote groep geworden. Opa en Oma met 4 kinderen + aanhang. De kinderen hebben bij elkaar ook 10 kinderen....met aanhang. Als iedereen zou komen waren we met zijn 31'n. Dionne + man zijn uiteindelijk niet gekomen. Net bevallen van een zoontje en nog niet fit genoeg. Jammer.
's Avonds weer naar de Kleefegge gereden alwaar wij een vermoeid bruidspaar naar bed gestuurd hebben. Was een drukke dag voor ze!
Maandag hebben we gepakt en naar Berg en Terblijt gereden. Eerst de camper op camperplaats Pappilion aan de Boscheweg neergezet. Lars en Christine hebben ons opgepikt en zijn naar Omi Weerts gereden. In eerste instantie had ze Lars en Olaf niet herkend. Ze had ze ook niet verwacht. 's Avonds zijn we naar de camper terug gegaan en de jongens (die de sleurhutten nog in IJhorst hadden staan) terug naar Drenthe gereden. Dinsdag begint dan onze vakantie....
Via Maastricht en binnendoor naar Hasselt gereden alwaar we den autostraat naar Brussel opreden. Allemachtig wat is het druk geworden in België. En laten we maar niet praten over de infrastructuur... Brussel na wat gedruk door gekomen en op naar Gent. Relatief rustig tot rond Gent. Hier de weg richting Calais gevolgd. En vanaf Calais lekker over de kustweg RN940 naar het plaatsje Hadelot gereden. Volgens de app was er hier een leuk kleine camper parkeerplaats, dicht bij de zee.
(Vandaar maar de helft beschikbaar)
(Je moet ze maar vinden, die kleine plekjes waar je nog welkom bent met een camper)
Wat de app niet vermeldde was dat er akkuraat deze week een circus neergestreken was.
(Ondanks.... lekker rustig gestaan. De olifant hielt zich rustig)
(Het circus nam de helft van de P in bezit)
We hebben even naar Engeland gezwaaid. Hier is de kust tot kust niet zo breed. 's Avonds lekker uitgewaait op het strand.
(Anker ontmoet een naamgenoot)
(Mooie kustlijn hier)
De volgende dag wederom zo veel als mogelijk op de RN940 gezeten. Een hele mooie route dicht langs de kust. Je komt door hele leuke dorpjes. Maar omdat we een 2 weken "te vroeg" waren, vele campings staan nog vol, de Fransen hadden nog vakantie. Door een dorpje gekomen, smal, heel smal, druk, heel druk. Hele mooie gebouwen links en rechts Vandaag op Flower Camping Vitamin aangekomen. Net onder Dieppe.Er waren een paar campings eerder in het zoeklicht, maar die waren vol.
(Hele mooi uitgewerkte scene's, met veel authentiek materiaal)
(Vanwege zonstand maar eens andersom geparkeerd)
Deze rare dingen zagen we eigenlijk in ieder dorp. Pizza automaten. Kies je pizza, warm of koud, bankpas door de gleuf en na ca 10 min een warme, of sneller, een koude pizza uit de gleuf.... Ben eens ff met mijn vriend Chat GPT aan het zoeken geweest.. Is een bedrijf uit Lessieux (ligt in Normandië) dat deze machines maakt. een 3-5 tal ketens heeft ze gekocht en voorziet ze dagelijks van verse pizza's. Afhankelijk van de keten en locatie, vrijwel altijd meer dan 5 keuzes. Volgens de lokalen, geen verkeerde pizza, maar verwacht niet te veel. Denk dat die net boven een diepvries pizza uit komt. Toch een leuk initiatief. Heb eens voorzichtig naar de prijs van de automaat gevraagt: nieuw rond de 60-70 duizend EURO.... Denk niet dat er gauw eentje in Eidsland komt te staan.
Waar die vitamines voor stonden..... Allemachtig wat zijn Fransen luidruchtig. Veel roep en geschreeuw en de hele tijd reden er wagens heen en weer... Nee, dit zijn wij niet gewend op een camping. Daarnaast, de wc's zonder bril, geen wc papier... Wat ons op viel: gender neutrale wc's en douches. Dat dan wel...
(Wel leuke vakken)
(volgende etappe)
Na deze vitaminen injectie maar gauw ervandoor.
Nee, we weten nu al dat we geen plezier aan die Fransozen gaan krijgen...
In Etretat, een heel mooi dorpje, maar hier hebben wij boefje gespeeld. Een heel mooi pittoresk dorpje, veel terrassen, nog meer toeristen en he??? geen campers....
(Let op het ronde verkeersbord. links voor de gevel......)
(Daarom waren wij de enigste camper.....)
Enfin, het was echt een mooi tripje door dit dorp.
(Pont de Normandie, bij Le Havre)
De volgende dagtrip was van Dieppe naar Grandcamp-Maisy. Tussen Bayeux en Cherbourgh, aan de kust. Dit was een Campercar parkeerplaats. D'r is dus een organisatie in Frankrijk die camper plaatsen onderhoudt. In Normandië vooral heel basic, dwz: losput en een waterkraan. Hier en daar een 6amp stroomcontact, maar verder dan de slagboom is er niks. Je kunt met een app de code krijgen voor de slagboom. En dan wordt er automatisch een 15-20 euro van de konto gehaald. Enkel lossen van de tanks kost ongeveer 5 euro en heb je 5u toegang tot de plaats. In Denemarken Zweden en vooral Noorwegen heb je nagenoeg in iedere gemeente een openbare losplaats, gratis en ook met drinkwater. In Frankrijk hebben we er geen gevonden die openbaar was.
(Ruime plaats, niet druk en dicht bij het strand)
(Kwamen we nog een Viking tegen)
(Mooi....)
(Van Dieppe naar Grandcamp-Maisy, lekker binnendoor tot Caen)
Na deze stop zijn we naar het D-day-experience / Deathman's corner museum geweest. In de buurt van Carentan Les Marais. Dit ligt heel strategisch op een hoek alwaar, de naam zegt het al, de nodige soldaten zijn gesneuveld tijdens de D-day landingen. Wij zijn hier in 1987 al eens geweest, maar met de hedendaagse audio en visuele technieken is de belevenis heel wat veranderd. Ook is er gewoon meer te vinden over deze belangrijke landing.
(Mooi op oude fotos te zien, weinig veranderd, het huis, he...)
Dit karakteristiek gebouwtje was ten tijde een duits lazeret. Veel zaken die hierop van toepassing waren zijn uitgestald. Achter dit gebouw een vrij grote loods die als museum dienst doet. We hebben een film van bijna een uur gezien, in 3 D, dus met zo'n brilletje op. En een koptelefoon voor gesproken woord.
(Het 3 D brilletje op het snuitje)
Verder hebben we in een vliegtuig (simulator) gezeten en kunnen "ervaren" wat de parachutisten gevoeld hadden, tot en met beschieting, rook, verbrande olie en tenslotte de noodlanding, alles werd nagebootsts in deze hydraulische simulator.
Heel enerverend. Hoewel de informatie niet veranderd is, de belevenis is heel veel beter dan 37 jaar terug. O,ja, en ze nu spreken overal ook engels....
Dus, als lunch maar Fish and Chips gegeten.... Je bent in Frankrijk of niet dan....
(Anker mocht niet mee, maar het was koel genoeg)
Als het tot nu toe al geregent had, enkel maar 's nachts en een klein beetje. Overdag nagenoeg altijd in Tshirt, korte broek en zonnebril gelopen.
Na dit hele indrukwekkend museum zijn we naar het Airborne museum in Sainte Mere Eglise geweest, Ja, dat dorp waar aan de kerktoren een parachuttist hangt.
(Die hing er in 1987 ook al)
(Fat bike's hadden ze in 1944 ook al)
Zoals zo vaak in musea's, je ziet dingen die er soms niet eens iets mee te maken hebben of niet in de tijd passen. Zo ook een radio set afgebeeld in een scene. De radio was een AN-GRC9 set of te wel een angry nine, die pas in laat 1946 in gebruik is genomen....
Je bent radio amateur en je weet dingen....
Enfin, wat we eigenlijk al verwachtten, de info is niet veranderd maar de manier van beleven wel degelijk! Al met al 2 mooie museum's bezocht. Op naar Utah Beach.
Aan de rand van de duinen, Hier hebben we een camper car parkeerplek gevonden. Wederom enkel lossen en water (wat we nog zat bij ons hadden). Maar een leuk rustig plekkie met stroom en redelijk "snel buiten" zodat we met Anker ook geen probleem hadden.
(Utah beach)
Naast de "camping" een raar uitziend kerkje gespot.
(D'r mist wat aan dit gebouwtje....)
Nu zijn we wel het een en ander gewend, maar wat we dus deze weken gezien hebben.....
(Onze kortste traject per dag van de vakantie)
Na deze toch wel drukke dag zijn we weer eens naar een echte camping gereden. Zo, vanuit het niets, een beetje googelen en de recencies lezen kwamen we op de volgende camping uit.
Maar eerst nog een rondje langs Pont Du Hoc. Waren we ook al in 1987 geweest, maar gewoon, ff een duinwandeling en wat bunkers met kanonnen bekijken....
(In 1987 nog geen prikkeldraad, alles was vrij toegankelijk)
(Vroeger was alles beter.... waar is het kanon gebleven?)
(De La Pointe Du Hoc waar iedereen het over heeft)
Enfin, waar je vroeger je auto maar ergens neerkwakte, ligt er tegenwoordig een serieuze P plaats met vakken en delen voor bussen en campers. Vroeger mocht en kon je overal tussendoor lopen, in de bomkraters, die mooi bijgehouden werden, in de bunkers en om het kanon hangen. Nu waren de gaten er nog wel maar stond er overal hekwerk rond, waren bijna alle bunkers afgesloten en waren de karakteristieke kanonnen weg gehaalt. Jammer.
Maar uiteindelijk op de camping les bascarreaux aangekomen. Hmmmm, "ben weg, mocht je haast hebben bel:........" Aangezien het in het engels geschreven stond maar gebeld. Heeft u nog plaats voor een camper? Als die niet te lang was had ze nog 1 plekje! Na een half uurtje was de madame er en konden we ons inchecken. Moest nog wel ff uitleggen dat hoewel we Nederlandse paspoorten hadden, gewoon Noren waren... Noorse auto, Noors hondje, noors huisadres... Als je in ons paspoort kijkt, staat plaats van uitgifte Gemeente Den Haag vermeld. We hebben 1 maal een paspoort van de ambassade in Berlijn gehad, maar dat gaf nogal wat problemen, want dat was maar eenmalig. Alle Nederlanders in het buitenland staan ingeschreven bij de burgelijke stand, afd buitenland in Den Haag.Was wel grappig. En alles in bijna correct engels.
(En nadat wij betaald hadden vloog de madame naar buiten met dit bord)
Soms moet je gewoon geluk hebben. Maar wij gaan altijd later in het seizoen, en naar landen waar het niet zo druk is, dus na al die stress toch een leuk plaatsje gevonden. Half uur lopen van het strand (Arromanches) waar nog delen van de baily bruggen en Mullberry havens liggen.
(Delen van de bekende Mullberry haven)
(Een element van de gebruikte baily bruggen)
(Half verscholen, maar nog net zichtbaar....)
(Onze droeftoeter wil wel een stukje)
We hebben natuurlijk ook een fles lokale cider geprobeerd. Willeke was niet zo gek van de bubbels, maar de fles was zo maar wel leeg gekomen....
Een half uurtje via een paadje. Toch ff checken op maps of we goed lopen.... Maar, droog, niet te warm. Later op de dag een klein vervelend regenbuitje, maar dat mocht de pret niet drukken..
Arromanches is een leuk, toeristisch dorpje. Iets teveel D-day souvenir shops, en ijs salons waren er ook genoeg. Verkochten overigens heerlijk ijs.....
Toch nog wat snuisterijtjes kunnen scoren en na een paar uurtjes maar weer richting de camping.
(Waarom ik nou tekst NAAST een foto kan plaatsen is mij ff ontgaan...)
Op deze camping hebben we een paar dagen gestaan. Gewoon lekker luieren, alle dagen buiten kunnen eten. Sanitair was schoon, maar wederom geen wc bril of papier.. Blijft wel een dingetje hoor....
Op een avond stond er een pizza kraam die waarschijnlijk wel aan de hele camping heeft verkocht. Was goed. 's Ochtends rond negen uur een idioot in een bestelautotje, toeterend over de camping... Was de bakker die iedere dag vers brood kwam verkopen. Was ons iets te vroeg maar toch, dagvers stokbrood is wel zo heerlijk..... Dan maar de wekker zetten! Je proeft echt het verschil met dat brood.
Kwamen nog een stel italianen op de moter naast ons staan. Waren een iets ouder stel dat vanuit de regio Turijn kwam. FF mee gebabbeld, mijn Italiaans was nog zo slecht niet. Verderop stond er ook een camper uit Turijn, die waren vooral benieuwd naar Anker, zij hadden een Italiaanse waterhond. Leek wel veel op onze spaanse waterhond. Al met al een leuke camping!
(Onze tocht van Utah beach naar Arromanches)
Maar aan alle leuke dingen komt een eind, we hebben nog wat dagen richting huis te sturen.
We vertrokken vanaf de camping en besloten naar Bologne Sur Mer te reizen voor onze laatste stop in La France. Ivm die vluchtelingen rond Calais, maar niet daar een plek gezocht.
Bologne Sur Mer, tsja.... een stink dorp met een hele grote visindustrie. Weet niet hoe vaak ik vis vanuit Noorwegen naar hier heb gereden. Maar vaak, heel vaak.
We vonden een camper parkeerplaats in een buitenwijk, direct aan het strand, waar vroeger de hovercraft een basis had.
De plaatsen waren krap, heel krap en van de 8 stroompalen deden het er maar 2. De losplaats was ook niet praktisch. Zou je er staan met alles langer dan 7,5-8m blokeerde je de in en uitgang. Ronduit klote.
Maar de weg erna toe was wel heel mooi. Wederom bijna alles binnendoor gedaan.
(Krappe plaatsen)
Maar, vooruit. Frankrijk is een ontzettend mooi land. Vooral binnendoor kom je mooie bouwsels tegen. Hier en daar wat oude meuk, maar over het algemeen, van wat wij gezien hebben, leuke gebouwen.
Maar geen bril of papier op de wc, water waarvan je jezelf iedere keer moet afvragen, is dit drinkbaar?
Nee, wij houden dan toch meer van scandinavië. Alleen het weer is in La France vaak beter....
(Iets meer over de brede wegen, was nog wel een stukkie)
Vanaf Boulogne Sur Mer weer lekker binnendoor naar Calais gereden. De RN940 is gewoon een leuk weggetje waar je als toerist lekker kan sukkelen....
(En een mooie kustlijn...)
(De vuurtoren van Calais)
Maar aan ons Frans avontuur kwam een einde, we reden bij Ghyvelde Frankrijk uit en rolde zowat Veurne weer binnen. In Gravelines (F) de diesel tank nog ff volgestopt, in België aardig wat duurder.
Wat ons opviel van Gravelines......
En nu Bourtange
(Dezelfde architekt, of in ieder geval, in dezelfde tijd gebouwd)
Na Veurne, Brugge aangehouden en daarna Sluis/Vlissingen aangehouden. We gaan niet rond Antwerpen want dan WEET je dat je minimaal een uur verspeeld aan achterlijk verkeer....
Lekker binnendoor Nederland binnen gevallen. Via de westerschelde tunnel, Goes,
Bergen op Zoom aangehouden. Daar Breda gevolgd. Onze volgende stop, (fijn dat we nederlands kunnen spreken) telefonisch geregeld met een camping net boven Breda.
De kleine Abtshoeve heette de camping.
Zal wel een goede camping zijn, want ze hadden maar 1 plaats voor 1 dag nog vrij...
Het was inderdaad een mooie camping. Niet te groot, zoals wij het fijn vinden. Mooie grote vakken en..... een toiletbril en papier!!! Daarnaast een 16Amp stopkontact is altijd beter dan de 6Amp uit Frankrijk. We hebben nog buiten kunnen eten maar de lucht begon wel aardig grijs/grauw te worden.
(Mooie strakke vakken, wielklossen totaal niet nodig gehad)
(Onze krullebol op zijn kleed)
Helaas, op onze dag dat we er waren was het restaurantje gesloten. Jammer, volgens de recencie's zeker de moeite waard geweest om er te gaan eten. Spijtig...
(Van Bologne Sur Mer naar de camping bij Oosterhout, Breda)
Na Oosterhout weer naar Drenthe afgereist. Wel via Schijndel want we wilden nog wat dingetjes voor de camper kopen en in Schijndel zit toevallig een hele grote winkel. De boodschappen bij de diverse winkels in Zuidwolde gedaan en weer richting huis vertrokken. We zijn zaterdag 's morgens vertrokken vanaf Zuidwolde. Lekker binnendoor om ook in Duitsland nog wat spullen in te slaan. Jana houdt ook van wijn en dat moest dus ook nog ff ingeslagen worden. Een en al ellende op de wegen in Duitsland. We lagen al meer dan 1,5u achter op schema toen we Bremen net voorbij waren. En voor Hamburg en daarna beloofde het ook nog een spektakel te worden waarbij de omleiding bij die Rensburger Hochbrucke wel meer dan 2u stilstaand verkeer had.... Ondank de wat dure overtocht dan maar besloten om toch via Puttgarden-Rødbyhavn te gaan. Daarna, eenmaal in Denemarken vlot door kunnen rijden en we stonden iets na middernacht weer op Ljunskille.
(Weet niet hoe vaak ik, wij deze route al hebben gereden.....)
Zondag onze uiterste best gedaan om niet op te vallen bij de douane en al snel reden we in Noorwegen. Nu hadden we deze reis wel echt veel en zware boodschappen gedaan, dus in Gol maar eens de weegbrug opgezocht.... Gelukkig zat er niemand en konden we na het wegen weer door.... Laten we zo zeggen, het overgewicht viel niet meer onder de gedoog limiet....En het leeg laten lopen van de watertanks zou niet voldoende geweest zijn.
(Onderweg nog naar RUUD gezwaaid)
Zondag avond langs Voss de auto van Willeke weer opgehaald en zondagavond rond 21u zaten we na iets over de 5600km en 20 nachten in de camper weer thuis aan de koffie! Mooi gelopen.
(Beetje uitgeblust maar toch weer blij thuis!)
Mickey was ook weer heel blij dat we de deur voor haar, op haar aanwijzingen, konden openen en sluiten. Het blijft wel een kat he....
De camper staat nu weer gewassen klaar voor het volgende avontuur. Half oktober hebben we weer een weekend op Sotra (eiland west van Bergen) met de scouting. Vorig jaar ben ik er voor het eerst geweest en ben weer gevraagd. Verder misschien eind oktober nog ff naar Nederland voor wat winterboodschappen, maar staat nog niets van vast. Maar kijken hoe het gaat.
Volgende week komt er nog 4 kuub brandhout dat onder de veranda moet, is de voorraad weer toereikend voor een jaar of 3. Afgelopen jaar niet zo veel zelf binnengeharkt.
De jongens zijn in de loop van de week na het feest weer in Noorwegen beland en vonden het, ondanks de toch wel wat onhandelbare caravans een leuke ervaring en zeker vatbaar voor herhaling. Deze caravans staan weer bij de respectievelijke eigenaren, dat ze er maar gelukkig mee worden!
Iedereen die we niet gesproken hebben, iedereen die we wel gesproken hebben
Iedereen die we hadden moeten spreken maar niet gesproken hebben...
De groeten vanuit een donker wordend Noorwegen
Willeke en Eddy
Lars en Christine
Olaf en Kanutte en natuurlijk Theo
Mickey, die al een muis in huis te grazen heeft genomen
En Anker, begint wel al hinderlijk doof te worden met zijn reeds 13 jaar
Prettig najaar/winter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten